Visserijsprokkels Ronald Nannings

Afgelopen weken kwam de regen met bakken uit de lucht, er werden temperatuurrecords gebroken en o.a. de egels waren helemaal in de war. Het was niet alleen erg nat, er stond zo nu en dan ook een stevige wind. Vissen met de vaste stok was soms een hachelijke onderneming. Met de feeder was nog wel een visje te vangen, zodoende kon ik weer eens met gaas gaan smijten.

De afgelopen periode werden we opgeschrikt van de situatie bij Hengelsport Raven, er dreigt een faillissement. De laatste stand van zaken is dat er nog geen sprake is van een concrete overname, wel zijn er partijen uit het buitenland geïnteresseerd. Hengelsport Raven was natuurlijk een begrip binnen Nederland. Keurige winkels met een ruim assortiment, vriendelijk en behulpzaam personeel. Al met al een vervelende situatie, voor de vissers die op het laatste moment een internet bestelling hadden gedaan en de medewerkers die nu op straat staan. Voor eenieder sterkte gewenst.

Het is natuurlijk een feit dat er veel via internet wordt gekocht. Veel zaken leggen o.a. daardoor het loodje, we zien die ontwikkeling ook bij andere branches. Waar blijft de tijd dat we nog bij de dorpswinkel terecht konden voor een doosje maden.  Het gevolg laat zich raden de consument die levend aas moet hebben moet verder rijden of via internet bestellen. Door de huidige energieprijzen gaan nu ook de bezorgkosten weer omhoog. Kortom, op lange termijn zijn we gewoon weer de Sjaak.

Met al dat natuurgeweld heb ik niet zo veel keer een hengeltje uit kunnen uitgooien. Op nieuwjaar ochtend heb ik een feederhengeltje uitgegooid in de beruchte Zaanbocht. Ik kon dat stukje parcours maar nooit vinden en eindigde altijd in het doolhof van Zaandam. Uiteindelijk afgesproken met Ton van de Nieuwboer die mij goed de weg wees. Na een aantal rondjes en het snelle bochtenwerk in het centrum van Zaandam kwam ik aan bij de Zaanbocht aan. Een prachtig stukje parcours midden in de stad, waar je alleen op zondag gratis mag parkeren.

De vangst was niet onaardig. Al snel kregen we beet en de eerste brasems konden we gaan scheppen. Ton was iets verder gaan vissen en ik dus iets korter. Toen ik mijn wormenschaar is stelling bracht kwamen er alleen de baarzen zich melden, maar vriend brasem bleef even weg. Naarmate de uren vorderde kwamen de brasems weer terug op de stek. Ton wist nog een mooi laatste uurtje te vissen en zodoende een paar dikke vissen te scoren. Voldaan ging ik weer naar huis, het was door het nieuwjaar sowieso een kort nachtje geweest.

In de tussentijd had ik nog een snelle sessie in de haven van Enkhuizen, volgens geruchten zou daar nog voorn zwemmen. Na een uur kwam ik tot de conclusie dat dit een fata morgana was en besloot ik de eendjes maar te gaan voeren, die daar gretig gebruik van maakten. Wel zag ik hele kleine visjes rondzwemmen, die zwommen steeds in een rondje hoe en het waarom was voor mij een raadsel. Toen een dagje met de wind rustig was heb ik ook nog met de vaste stok even gevist. Dit keer aan het Noord hollandskanaal bij ’t Zand.

Normaal is dit een goede winterstek, er valt daar altijd wel een visje te vangen. De visserij kan er soms wel taai zijn, maar des te groter is de voldoening als het wel lukt. Dit keer was door de natte  sneeuwval het water vrij koud geworden en dat is meestal geen voorbode van een mooie visdag met netten vol vis. De watertemperatuur krijgt dan een flinke knauw qua temperatuur en de vissen reageren daar direct op. Toch wist ik al snel wat voorns aan de schubben te komen. Niet heel groot, maar wel exemplaren om te scheppen.

Het kanaal ging steeds heen en weer, dan weer naar links stromen en dan weer naar rechts. Dat is doorgaans een slechte voorbode, want dan is er een flink schip onderweg. Ik had het nog niet gedacht of een volgeladen zandschuit kwam doldriest door het kanaal stampen. De beten waren daarna ook meteen gebeurd. Daarna ging het kanaal flink stromen om al dat overtollige water af te voeren. De vlagdobbers van 8 gram had ik thuis gelaten, dus was ik snel klaar met de visserij. Eenmaal ingepakt kon ik weer huiswaarts keren. Kortom jammer maar helaas, het kan niet altijd mee zitten.

Afgelopen week is er ook team overleg geweest met feederteam de Onderlinge, door de gewijzigde reglementen moet er een hengelaar bij komen. Uit de gesprekken kwam naar voren dat er een visser ons team komt versterken. Maar over de namen blijft men nog erg voorzichtig, dus ga ik het allemaal wel zien. Afgelopen week heb ik ook nog de ALV en aansluitende prijsuitreiking bij mijn vereniging mogen meemaken. Helaas was ik 2 wedstrijden afwezig zodat ik daardoor de competitie niet kon winnen. Desalniettemin een vette pluim voor de winnaar.

Tot hoorns of aan de waterkant.

Ronald Nannings.