Visserijsprokkels Ronald Nannings

Afgelopen weken is het rustig geweest met mijn schrijvende pen. Je hoort dan al snel tussen het riet dat het zou liggen aan mijn mindere resultaten. Nu vallen mijn resultaten nogal mee de laatste tijd, dus daaraan kan het niet liggen. Ik kan natuurlijk een standaardverhaal maken met wat uitslagen, maar ik wil de lezer ook wat nieuws meegeven en geen vaste prik. Het is dus tussen mijn drukke baan en hobby best wel lastig om inspiratie vrij te maken om iets leuks te schrijven. Nu heb ik afgelopen weken voldoende meegemaakt en gelukkig wat tijd.

Een aantal weken geleden was ik Sportvisserij Nederland uitgenodigd om aanwezig te zijn bij de landelijke controleursdag. Het was die dag prima geregeld, je kunt zien dat SVN wel zijn best heeft gedaan om er een mooie dag van te maken. Er werd een presentatie gegeven over coachingscursussen, wedstrijdregels en het wegen na afloop van de wedstrijd. Het laatste is voor mij wel eens een doorn in het oog. We moeten het vaak doen met weegtoestellen die soms uitvallen, of dat door de wind lastig het gewicht is te bepalen.

Nu hebben wij binnen onze vereniging geweldige weegtoestellen, die tot 10 gram nauwkeurig wegen. En wat nog belangrijker is, ze zijn geijkt en wind heeft weinig invloed. Het is tot 5 tellen en dat is het gewicht, geen discussie meer mogelijk. Een dergelijk weegtoestel kost natuurlijk wel wat, maar als je de wedstrijdsport serieus wil nemen zou die investering voor lief genomen moeten worden nemen. Uiteraard geef je dat tijdens zo’n dag aan en het is te hopen dat dit ook navolging krijgt. Voorts was het een gezellige dag die afgesloten werd met een middagje vissen op de forelvijver. Met forellen gingen het niet zo voortvarend, ik kreeg wel beet, maar verspeelde er ook twee.

Afgelopen weken had ik ook nog wat wedstrijden op het programma. Zo waren er de avondwedstrijden van HSV Alkmaar. Mijn resultaten waren niet slecht, maar de vangsten aan het Noordhollands Kanaal waren ongekend slecht. Als je in 3 uur maar 4 vissen vangt, dan weten de meesten wel wat ik bedoel. En dat je je ondanks je miserabele vangst ook nog bij de beste 5 vist zegt ook meer dan genoeg. Kortom, de wedstrijden waren niet om aan te gluren. Gelukkig was de laatste wedstrijd bij Akersloot weer een stuk beter en wist ik weer een twee te vissen.

En uiteraard was er ook nog een feestavond met de prijsuitreiking van HSV Alkmaar. Ik mocht de wisselbeker in ontvangst nemen vanwege mijn winst in de competitie van vorig jaar. Kortom het was een geweldige en gezellige avond.   

Tussendoor hadden we ook nog de selectie feeder aan het Noordhollands Kanaal. Er zou digitaal geloot worden en dan kan ik meestal wel voorspellen waar ik plaats mag nemen. Mijn voorspelling kwam wederom uit, want ik zat stijf in het midden van het parcours. Elk nadeel kent zijn voordeel, ik was al geplaatst en hoefde niet tegen de kop en de staart op te gaan vissen. Normaal gezien vis je niet om de top 2 plaatsen, dat kon ik wel uit mijn hoofd zetten. Zeker gelet op het uitgezette parcours zou de kop en staart een belangrijke rol gaan spelen.

Tijdens de wedstrijd wist mijn linkerbuurman goed gebruik te maken van de mogelijkheden die hem geboden werden. Zijn buurman viste niet naar de overkant. Dan hoef je niet lang na te denken wat je dan moet doen. Eerlijk is eerlijk, hij viste een prima wedstrijd. Ik kon nog wel wat vis bij elkaar schrapen en ving nog een mooie brasem. In de sector wist ik nog als tweede te eindigen en zodoende won ik weer een leuke geldprijs. De fortuinlijke Eric Jan van Lieshout mocht op staart plaatsnemen en maakte dat ook goed af. Geert Pakvis had een plek met mogelijkheden geloot en maakte daar ook goed gebruik van. Kortom Geert was met zijn slogan ‘voeren is vangen’ die dag koning, keizer, admiraal, maar vooral federatiekampioen.

Voor de rest had de Federatie het prima voor elkaar, de baan was ruim uitgezet en de prijsuitreiking ging ook van het leien dakje. Kortom complimenten hiervoor, maar volgend jaar graag met de hand loten, als dat mogelijk is. Dan kan ik tenminste mezelf voor de kop slaan als ik in de bocht des doods loot en daar mag plaatsnemen.  Vorige week ben ik nog even wezen oefenen aan het kanaal door Voorne, omdat er binnenkort een wedstrijd is waar ik aan mee mag doen. Ik besloot echter niet alleen te gaan. In je eentje ben je best wel beperkt, dus had ik een vismaat meegenomen.

De vangsten waren best wel redelijk tot best goed, maar wat jammer is dat de geluksfactor echt wel een doorslaggevende rol gaat spelen. Het is wat het is en dat is met veel wedstrijden ook al zo. De komende weken zullen we nog zaken gaan doornemen en uittesten. Er zijn ook nieuwe steigers aan het kanaal gekomen, hetgeen een hele verbetering is voor de visserij.

Teamgenoot Coen van Bommel had intussen een tweede plek gevist in de Beker van Vlaanderen. Tussen alle internationale Belgische kleppers een prestatie van formaat. In het tussenklassement doet hij goed mee, met een plek in de top 10. Als Coen zo doorgaat wordt hij vast gevraagd om de Belgische nationaliteit aan te vragen. Voor mij zijn deze wedstrijden te ver weg om mee te gaan doen, als ik thuis zou komen wordt het echt nachtwerk.

Tot hoorns of aan de waterkant.

Ronald Nannings.