Visserijsprokkels Ronald Nannings

Afgelopen week stonden er weer wedstrijden op het programma: de feedercompetitie van HSV Alkmaar en een koppelwedstrijd aan de Lage Vaart. Deze koppelwedstrijd zou ik gaan vissen met Sjaak Laan. Voorafgaande aan deze koppel had ik aan de Lage Vaart al een hengeltje uitgegooid en het leek er op dat er genoeg te vis vangen was. Ik maakte mij wel zorgen over het eendenkroos dat in de het water ronddreef.  Naast het vele eendenkroos lagen er ook veel waterplanten.

Op de woensdagavond kreeg ik een telefoontje van HSV Harderwijk dat het parcours was verschoven naar de Hoge Vaart. Ook zij hadden gezien dat er aan de Lage Vaart veel eendenkroos en waterplanten lagen. Kortom, een goed besluit van de organisatie, want je wil tenslotte iedereen een leuke visdag bezorgen. Voorafgaand aan de wedstrijd hadden Sjaak en ik afspraken gemaakt. Ik zou met de feeder gaan vissen en Sjaak zou zijn vaste stok in de strijd gaan gooien.

Bij het verzamelen was het een weerzien met oude bekenden. Toon van Osch keek naar mij alsof hij een boze geest had gezien en beweerde dat ik 50 kilo was aangekomen. Tsja, de toon was nu wel gezet. De loting bracht ons weinig soelaas, we zaten stijf in het midden. Sjaak wanhoopte al en zei dat ik beter mijn lotingshand kon afhakken en op marktplaats kon zetten. Eenmaal aan de waterkant aangekomen gingen we er eens goed voor zitten. De weergoden hadden echter snode plannen en na een uur was het aan de Hoge Vaart een waar waterballet. Met bakken tegelijk kwam het uit de lucht. Sjaak was echter goed uitgeslapen en ving mooie voorns met zijn vaste hengel. Voorn na voorn kwam binnen, sommige moesten zelfs geschept worden. Bij mij was het alleen maar kleine baars of posjes.

Toen Sjaak na anderhalf uur voorstelde om mij ook met de vaste hengel te laten vissen, ving ik net een bliek van 500 gram. Nadat ik nog een bliek ving, kwamen de baarzen de stek weer onveilig maken, ik had zo’n 25 visjes gevangen. Sjaak ging natuurlijk ruim  over dat aantal heen. Het eindsignaal klonk en we werden wederom getrakteerd op een stortbui. We keken naar de buren en zagen tot onze verbazing dat de overige buren naar links weg waren. Niets was minder waar, onze buren hadden kopstek, men had het parcours gesplitst. De weegploeg kwam aanlopen met berichten dat tot dusverre ruim 4 kilo hoog zou zijn. Hetgeen ons zeer verbaasde, het was een taaie visserij, maar dit hadden wij ook niet verwacht. Met ruim 5 kilo gingen we over dit gewicht heen.

Kortom het vak gewonnen en met een mooie geldprijs konden we na afloop naar huis. Op maandag deed ik mee aan de afsluitende wedstrijd van de feedercompetitie bij HSV Alkmaar. Ik stond 4^e en had nog uitzicht op een top 3 klassering. Maar een 1 zou ik in theorie niet meer gaan worden. De beste papieren had Ton van de Nieuwboer die ook nog eens de staartstek had geloot. Peter Krijgsman had echter vakantie genomen en kwam op de laatste wedstrijd niet meer opdagen. Karenza Smeeink en ik hadden naast elkaar geloot. Dus dat beloofde wat. Ik had een mooie start want binnen het half uur ving ik 3 brasems. Daarna werd het stil en kwam de kleine vis op de stek.

Van de toeschouwers kreeg ik te horen dat het overal wat sprokkelen was met de vis. Ton had ook een stroef begin en zat nog niet lekker in de wedstrijd. Kortom, er lagen kansen dus ik besloot er nog eens goed voor te gaan zitten. Na 1,5 uur kreeg ik zowaar de brasems er weer op, mooie exemplaren werden geland met wat halfwasjes er tussendoor. In het laatste uur kwam Karenza met een inhaalrace, maar die kwam voor hem helaas te laat. Toen de stofwolken aan het parcours waren opgetrokken bleek ik midden in het parcours het hoogste gewicht te hebben gevangen. Ton moest de ontketende Gerrit Tuijn voor laten gaan en viste dus een 3. Na een optelsom bleek ik de totale feedercompetitie te hebben gewonnen.

De zaterdag er op viste ik de 3000 leden wedstrijd te Urk. Georganiseerd door Geert Pakvis en de mannen van HSV de Blijde Baars. Geert kan je wel een wedstrijd laten organiseren. De mannen van HSV de Blijde Baars hadden maar liefst 90 stekken schoongemaaid, hetgeen zeer gewaardeerd werd. Kortom mijn complimenten en waardering aan de organisatoren.  

Dan de visserij, ik lootte weer eens stijf in het midden, maar ik zou het beste ervan maken. Besloot in elk geval op drie stekken te gaan vissen. Kort bij, op 8 meter en op 13 meter. Kortbij en op 8 meter kreeg ik de meeste beten. Maar wat waren de visjes klein, ze konden zo mijn aquarium in. Ik besloot maar vol te houden, er zou misschien nog wel een grotere tussen door komen was mijn overtuiging. En inderdaad na ruim 2 uur postzegels vangen, hing er zowaar een halfslag bliek aan de hengel. Op de 13 meter lijn had ik flink aangevoerd, maar die plek was de hele dag zo goed als dood. Uiteindelijk wel een mooie dag gehad en tot aan het eind toe beet gekregen.

Mijn buren hadden alles of niks gegokt op 13 meter en konden gelijk naar huis. Nu was het ook niet bevorderlijk dat er een uur lang tegenover ons een flinke sleepboot lag te draaien en af en toe flink gas gaf. Maar goed, met bijna 5 kilo aan postzegels was ik niet eens ontevreden.

Ik besloot voor de zekerheid toch maar naar de prijsuitreiking te gaan. Gelukkig had ik nog nipt prijs zodat ik ook nog een mooi Verpa foudraal wist te scoren. Kortom het waren weer mooie visdagen.      

Tot hoorns of tot aan de waterkant.

Ronald Nannings.