Visserij sprokkels Ronald Nannings

Afgelopen periode worden we week in week uit getrakteerd op prachtig zomerweer. Dat is natuurlijk schitterend voor de zonaanbidders en de horeca aan het strand. Voor de land- en tuinbouw begint het allemaal wel wat nijpend te worden. Het watertekort loopt steeds verder op en het lijkt er op dat de droogte blijft aanhouden tot half augustus. Het heeft allemaal te maken met de luchtdrukverdeling in Europa. Voortdurend hoge drukgebieden in Scandinavië en weinig depressies die daar iets tegen kunnen doen. Zou dit in de winter het geval zijn, dan hadden we zeker een Elfstedentocht gehad. Het lijkt er op dat de recordzomer van 1976 verpulverd wordt, voor wat betreft warmte en droogte.

Dat de aanwezigheid van hogedrukgebieden ook leidt tot een andere visvangst lijkt duidelijk. Vaak zie je dat de vangsten dan iets teruglopen. Nu maakt het allemaal niet zoveel meer uit, de vis is er inmiddels aan gewend geraakt. In elk geval is het fijn toeven aan de waterkant, mits de temperatuur niet verder omhoog schiet. Afgelopen week werd er zelfs melding gemaakt van 40 graden, dan kan je beter op bed blijven liggen. Gelukkig wordt het komende week “slechts” 35 graden…

Ons team is verheugd met het feit dat Nick Koopmeiners is gekozen voor een Meerlandenwedstrijd. Dat is voor Nick verdient, hij doet er zijn best voor en besteed veel tijd aan de training en het materiaal. Nick is geen stylist in het vissen, maar wel een pure hengelaar. Het gaat er tenslotte om wat er uiteindelijk bij de weging wordt aangeboden. Naast Johnno van der Haar,  twee jeugdinternationals in het team, daar word je als team ook beter van.  Johnno wist ook nog eens dit weekend heel knap federatiekampioen te worden bij de U25. Dat gaat dus heel lekker, drie federatiekampioenen in het team.  Kortom alleen maar goed nieuws voor het team.

Ik heb mij geplaatst voor het NK individueel 55-. Er wordt gevist in het Prinses Maxima kanaal, een water waar ik nog nooit heb gevist. Nu denk ik dat ik niet de enige ben. Er is vrij weinig over dat kanaal bekend. Het is een paar jaar geleden gegraven, maar of er ook al veel vis zwemt, kan niemand mij zeggen. Bij het speuren naar informatie op internet zie ik ook geen enkele uitslag van een (club) viswedstrijd.  Het kanaal is 9 kilometer lang, 46 meter breed en ruim 4 meter diep. Ik hoop de we daar een mooie visdag gaan beleven. Daar doe je het immers allemaal voor.

Dit weekend heb ik een wedstrijd op het programma van HSV Alkmaar. Ik had er al eerder over geschreven dat het een leuke competitieopzet is. In het klassement weet ik niet hoe ik er voorsta, doordat ik een aantal weekenden moet werken, kan ik helaas niet alle wedstrijden meedoen. We vissen dit keer aan de Markervaart, daar heb ik een tijdje niet meer gevist. Maar wat ik nog weet is dat het vrij diep en vrij helder water is. Soms komt er wel eens een dikke boot voorbij, waarna je geen beet meer krijgt.

De verwachting is dat het vrij druk zal zijn met plezierscheepvaart. De meeste schippers letten wel op met de lange vaste hengels. Maar er is een klein aantal schippers dat er een sport van willen maken om dwars over de vaste hengels te  varen. Een beetje respect en verdraagzaamheid voor elkaar zou wel wenselijk zijn. Het water is van iedereen, dus ook van die vissers die het kanaal willen bevissen.

Het voer dat ik maak is een allround voertje. Eigenlijk dezelfde samenstelling als die van de week ervoor, geen moeilijk gedoe allemaal.  Aan de waterkant aangekomen blijkt degene die de loting moet verrichten zich verslapen te hebben. Joop van Boxtel weet dit weer knap op te lossen. Ik loot nummer 4, midden in het parcours. Naast mij op 3 zit Simon van de Kolk. Dat belooft een aardig potje vissen te gaan worden. Teamgenoot Sjaak Laan zit ergens op nummer 7, zegt hij. De voerballen gaan er in en er wordt gevist. Na vijf minuten vang ik gelijk een leuke bliek, Simon is met de korte stok begonnen en schakelt meteen over. Hij krijgt de vis er goed op en ik mag er naar kijken. Ik vang zo nu en dan een visje, maar krijg lang niet zoveel beet als Simon. Ik vis maar mijn eigen wedstrijd, want dat is meestal het beste in dat soort situaties.

William de Vries en Sjaak Laan roepen in koor dat zij helemaal geen beet krijgen. Maar ook dat moet je met een flinke korrel zout nemen. Na 1,5 uur krijgt ik bijna geen beten, wel kleine visjes van het formaat postzegel, die bijna niets wegen. Ik besluit het over een andere boeg te gooien. Flinke pen van 2 gram er op en dan maar flink op de grond gaan harken. Hoewel het water bijna stil ligt krijg ik nu wel regelmatig beet. Zoveel beet dat ik mijn zachte mestpiertjes op de haak, vervang door een dendrobena.  Voordeel is dan dat je niet zoveel aas hoeft te wisselen. Dat scheelt weer in tijd. Ik vang een mooie brasem en een paar blieken. Sjaak zwijgt inmiddels en als hij zwijgt, dan vangt hij vis, veel vis. En Simon blijft onverdroten doorgaan met het vangen van vis.

Ik krijg wel het idee dat ik in aantal iets inloop, maar dat mijn vis toch wel kleiner van stuk is. Richting de nummers twee en drie worden grovere vissen gevangen, dus moet ik nog flink aan de bak. De geknipte piertjes worden zeer gewaardeerd door de vissen, want ik krijg steeds meer beet. Er komt een forse boot voorbij en bij iedereen valt het stil, bij mij ligt de vis na korte tijd alweer te wachten. Alhoewel de vis niet al te groot is, weet ik mij prima te amuseren. Wat een prachtig watertje die Markervaart. Een bevestiging van mijn goede keuze om niet meer het hele land door te crossen voor een paar visjes. Na vier uur fluit men af en komt de weegploeg.   

Er is goed gevangen, ik weet de kopstek nog te verslaan op punten. Maar op Simon stond vandaag geen maat, die ving ruim 16 kilo en 60 vissen. Ik kom niet verder dan ruim 9 kilo en 45 vissen. Dat is wel goed voor de derde plek, dus zo slecht was dat nu ook weer niet. Over het algemeen werd de vis alleen op de 11,5 meter lijn gevangen, kort heb ik helaas geen beet gezien. Het was echter wel weer een prachtige visdag.

Tot hoorns en goede vangst.

Ronald Nannings