Vis jij ook gewoon door in de winter

Veel liefhebbers van het vissen met de vaste stok ruimen eind oktober hun hengelsportmaterialen op en wachten tot de winter voorbij is. Tegen de tijd dat het april is komen ze langzaam weer uit hun winterslaap en beginnen voorzichtig aan weer eens te vissen. Zonde, want er is in de winter nog een berg vis te vangen. Je moet alleen even weten waar en hoe. Laat in de winter de stilstaande, brede wateren eens links liggen en concentreer je op de grachten en ondiepe haventjes in je omgeving.  Er zijn plaatsen genoeg waar je met een stokje van maximaal vijf meter geweldig voorn kunt vangen.  



’s Winters ga ik er vaak op uit met zo weinig mogelijk materiaal. Geen gesleep met grote viskisten, emmers lokvoer en complete packs met veel vaste stokken. Een paar telescopische stokjes van vier en vijf meter is vaak al meer dan genoeg. Die stokjes zijn vaak al voor een Euro of vijftien bij je plaatselijke hengelsportwinkel te koop. Vraag even aan de winkelier of hij er een Stonfoconnector op plaatst zodat jij je tuigje er vlotjes aan kunt monteren.



Zorg dat je een paar tuigen van vier of vijf meter bij de hand hebt.  Het vissen op voorn is een snelle visserij en dat betekent dat je slanke dobbers nodig hebt van 1 tot 3 gram. Gebruik een nylonlijn van 18 0/00, langstelig haakje 16 of 18 eraan en klaar is Kees. De grotere voorn zwemt vaak net iets boven de bodem en dat betekent dat je je verzwaringskorrels(loodjes) een centimeter of twintig boven je haak bevestigd. Doordat je het lood in bulk net boven je haak bevestigt, zakt je beaasde haak snel naar de bodem. Op die manier krijgen de kleine voorntjes minder kans om je aas al op half water te pakken. Zorg er voor dat je beaasde haak net iets boven de bodem “staat”. Secuur uitpeilen is dus belangrijk.



Hou het aas zo simpel mogelijk. Wat maden, casters, hennep en mais is vaak al voldoende. Ik neem zelf ook nog altijd wat piertjes mee voor het geval dat. Daarnaast heb ik ook altijd een paar zakjes van die gekleurde rubberballetjes van 4 mm bij. Voorn is vaak gek op zo’n kunstaasje en als ze erop azen hoef je niet steeds nieuw aas aan je haak te bevestigen. Vooral ’s winters is dat met koude handen wel eens lastig. De kleuren die het best werken zijn overigens rood en zwart. Het is maar dat je het weet.



Veel lokvoer hoef je niet mee te nemen.  Als het zwart van kleur is, is het al snel goed. Paar balletjes voeren is al genoeg om de voorns te triggeren om te gaan azen. Begin te vissen met een made en een caster of twee maden. Eerst eens kijken of de voorn er is en of ze azen. Blijf regelmatig wat hennep en casters bijvoeren. Niet te veel, net genoeg om tussen je vingertoppen vast te kunnen houden. Te veel voeren is niet de bedoeling; de voorn moet je haakaas pakken en zich niet te goed doen aan de casters die je voert.



Als je nu merkt dat je op een stek zit waar geen voorn aast, verhuis dan gewoon naar een andere stek. Let vooral op de stekken naast aangemeerde bootjes, woonboten, brugjes en andere obstakels. Voorn verblijft graag in de buurt van schuilmogelijkheden. Je bent immers niet de enige die jaagt op voorns. Zo’n aalscholvertje veroorzaakt vaak een hoop onrust onder het visbestand.



Als je het zo aanpakt kan het haast niet misgaan. Vergeet ook je Vispas niet mee te nemen. Er wordt regelmatig gecontroleerd en een bekeuring draagt niet echt bij aan je goede humeur. Last-but-not-least adviseer ik je om goede winddichte warmtekleding aan te trekken. Twee uurtjes vissen bij drie graden Celsius wil nog wel eens fris aanvoelen. Als je dat ook allemaal voor elkaar hebt ben je er klaar voor.

Gijs Nederlof